Kurs Tworzenie wizualizacji na panel HMI

Dzień 1: Wprowadzenie do TIA Portal i języka LAD
Dzień 2: Podstawy tworzenia wizualizacji na panel HMI
Dzień 3: Praca z obiektami dynamicznymi i alarmami
Dzień 4: Zaawansowane funkcje wizualizacji i integracja z PLC
Dzień 5: Praktyczne ćwiczenia i projekt końcowy

Podczas kursu dowiesz się, jak tworzyć efektywne wizualizacje na panelach HMI firmy Siemens, korzystając z języka LAD w TIA Portal. Nauczysz się konfigurować i programować panele HMI, integrować je z systemami PLC, a także wykorzystywać zaawansowane funkcje wizualizacji, takie jak alarmy i obiekty dynamiczne.

Dzień 1

• Systemy wizualizacji (wersja 1404)
• Systemy HMI – przeznaczenie
• Rodzaje systemów wizualizacji
• Panele operatorskie serii Basic – prezentacja rodziny
• Panele operatorskie serii Comfort – prezentacja rodziny
• Dodatkowa funkcjonalność paneli Comfort
• Wersje oprogramowania WinCC TIA
• Migracja projektów wizualizacji do TIA Portal
• Główne rodziny urządzeń SIMATIC HMI – porównanie funkcjonalności
• Systemy HMI – budowa
• Podsumowanie

Pierwszy projekt (wersja 1409)

• Zadanie „Sygnalizacja napełniania pojemnika”
• Tworzenie nowego projektu
• Wybór CPU – Unspecified
• TIA Portal – ekran startowy
• Odczyt konfiguracji z dołączonego CPU
• Detekcja urządzeń dostępnych w sieci
• Sprawdzenie lub zmiana adresu IP odczytanego ze sterownika
• Zapis i ładowanie konfiguracji do PLC ze zmianą adresu IP
• Czynności wykonywane podczas ładowania konfiguracji
• Tworzenie bloku danych
• Deklaracja zmiennych w bloku danych
• Wprowadzanie programu
• Przypisywanie zmiennych
• Tworzenie sieci PROFINET w widoku sieci
• Edycja bloku programowego
• Testowanie programu
• Deklaracja panelu operatorskiego w projekcie
• Adres urządzenia w sieci PROFINET
• Edytor ekranów wizualizacji
• Dodanie pola ze zmienną procesową
• Tworzenie nowego połączenia HMI
• Prawidłowo zestawione połączenie HMI Connection
• Połączenie HMI Connection w projekcie panelu
• Dodawanie tekstu statycznego
• Tworzenie zmiennej HMI na podstawie zmiennej z PLC
• Kompilacja i testowanie w symulatorze Runtime
• Ustawienia S7ONLINE wymagane przez aplikację Runtime
• Przygotowanie panelu do pierwszego użycia
• Konfiguracja portu ETHERNET w panelu
• Przesłanie konfiguracji do panelu
• Dodanie przełącznika ekranowego
• Wywołanie konfiguratora sieci
• Zapis i ładowanie projektu
• Podsumowanie rozdziału

Nasz program kursu jest zaprojektowany tak, aby krok po kroku wprowadzić uczestników w świat tworzenia wizualizacji na panelach HMI. Od podstawowych koncepcji po zaawansowane techniki, uczestnicy zdobędą umiejętności niezbędne do profesjonalnego projektowania interfejsów użytkownika.

Celem kursu jest wyposażyć uczestników w umiejętności potrzebne do tworzenia i konfiguracji wizualizacji na panelach HMI Siemens, z wykorzystaniem TIA Portal i języka LAD. Uczestnicy nauczą się programowania podstawowych funkcji, obsługi alarmów, oraz integracji paneli HMI z systemami PLC.

Kurs jest przeznaczony dla inżynierów automatyków, techników utrzymania ruchu, oraz wszystkich osób, które chcą zdobyć umiejętności w zakresie tworzenia wizualizacji na panelach HMI firmy Siemens. Nie jest wymagane wcześniejsze doświadczenie w programowaniu, choć podstawowa znajomość elektrotechniki będzie pomocna.

SIMATIC S7-1200 Nowy sterownik, który stworzono jako następcę S7-200. Charakteryzuje się parametrami
nieznacznie słabszymi niż rodzina S7-300. Kilka wersji CPU dostępnych w rodzinie
umożliwia dobór zależnie od wymagań projektu.

Najważniejsze zalety:

• Modułowa konstrukcja CPU, którą można rozszerzyć o dodatkowe wejścia/wyjścia,
  moduły komunikacyjne i technologiczne.
• Wbudowane funkcje technologiczne zoptymalizowane do regulacji, ważenia,
  szybkiego liczenia, telemetrii, identyfikacji.
• Nowoczesne programowanie z nowymi funkcjonalnościami.
• Komunikacja: wbudowany PROFINET (również PROFIsafe w wersji F) i Modbus
  TCP-IP, procesory PROFIBUS, szeregowe (RS232, RS422/485).
• Zabezpieczenie danych: ochrona dostępu, kopiowania, poziomy dostępu.
• Wbudowana diagnostyka: komunikaty diagnostyczne wyświetlane w TIA Portal, na
  wbudowanym Web serwerze, w aplikacji SIMATIC oraz na HMI.

Korzyści dla klienta:

• Sprawdzone w wielu aplikacjach przemysłowych.
• Długoterminowo dostępne i kompatybilne.
• Przygotowane do pracy w trudnych warunkach środowiskowych.
• Modułowe, łatwe do rozbudowy, skalowalne.

Zakres zastosowania:

• Sterowanie z wykorzystaniem centralnych i rozproszonych wejść/wyjść.
• Zadania technologiczne.

SIMATIC S7-1200 to modułowy mikrosystem dla niskich i średnich wydajności aplikacji.
Jednostka centralna (CPU) zawiera system operacyjny i program użytkownika. Program
użytkownika znajduje się w pamięci load i jest odporny na awarię zasilania. Przetwarzane są
części programu użytkownika istotne dla wykonania w pamięci roboczej z szybkim dostępem.
Program użytkownika można przenieść do CPU za pomocą karty pamięci (MC) – jako
alternatywa dla przesyłania przez połączenie online z programatorem PG. Karta pamięci
może być również używana jako zewnętrzna pamięć ładowania lub do aktualizacji
oprogramowania (firmware). Połączenia z procesem (sygnały obiektowe) są realizowane
przez wejścia i wyjścia dostępne na pokładzie (wbudowane), ich liczba zależy od wersji
procesora (im wyższy model, tym ich więcej). Wbudowane wejścia i wyjścia są
zaprojektowane specjalnie do obsługi zintegrowanych szybkich liczników (HSC). System
operacyjny (firmware) zawiera dodatkowo generatory impulsów o szerokości impulsu
modulowane wyjście, a także obiekty technologiczne do sterowania silnikami krokowymi.

Rozbudowa jednostki centralnej może być zrealizowana za pomocą:

• Płytki sygnałowe (SB) mogą być wykorzystane do rozszerzenia wbudowanych wejść i
  wyjść.
• Moduły sygnałowe (SM) dostępne w wersji cyfrowej i analogowej.

Totalnie Zintegrowana Automatyka (TIA): Środowisko programistyczne, które łączy PLC
(programowanie), HMI (wizualizacje) oraz StartDrive (technikę napędową). Oprogramowanie
występuje w dwóch wersjach:

• Basic – pozwala programować sterowniki PLC rodziny S7-1200.
• Professional – umożliwia programowanie wszystkich jednostek CPU wspieranych
  przez środowisko programistyczne.

Następca SIMATIC Manager: Dzięki temu efektywnie i wydajnie tworzysz projekty dla
systemów sterowania w aplikacjach przemysłowych. Najważniejsze cechy to:

• funkcjonalność drag & drop dla symboli, zmiennych, urządzeń,
• czytelność i intuicyjność edytorów,
• inteligentny interfejs dla automatyka programisty,
• wspólna symbolika i dane dla każdego urządzenia w projekcie,
• diagnostyka i testowanie w trybie online.

Łatwość użycia: Program intuicyjny, prosty do nauki i banalny w użyciu podczas pracy.
Zapewnia najwyższy poziom wydajności dla inżyniera. Narzędzie TIA Portal zostało
opracowane przez firmę Siemens dzięki wieloletniemu doświadczeniu w zakresie
projektowania oprogramowania dla automatyki przemysłowej.

Język programowania LAD (ang. Ladder Logic) służy do tworzenia kodu programu w formie graficznej (wykorzystanie specjalnie do tego celu bloków graficznych przygotowanych przez firmę Siemens). Język LAD jest też bardzo często nazywany językiem drabinkowym, ponieważ każda logikę umieszcza się w kolejnych „szczeblach”. Po dodaniu kilku takich szczebli widok całego kodu przypomina drabinę.
Wszystkie dostępne elementy, czyli styki, cewki oraz graficzne bloki łączy się razem. Wówczas widok kodu programu przypomina diagram z przekaźnikową logiką, która można zobaczyć na schematach elektrycznych.

Po otwarciu oprogramowania TIA Portal i bloku organizacyjnego OB1 widzimy Network 1, który jest też nazywany szczeblem. Z lewej strony można sobie przyjąć, że jest to dodatnia szyna zasilania. Po zaznaczeniu myszką tego szczebla jest możliwa jego edycja lub dodawanie nowych elementów znajdujących się w kacie instrukcji oprogramowania TIA Portal. Siemens tworząc język LAD wzorował się na schematach elektrycznych. Jak wiadomo, każdym połączenie elektryczne służy do włączenia lub wyłączenia elementu wykonawczego. W przypadku języka Ladder Logic takim zakończeniem jest cewka (coil). Zatem każdy network podczas tworzenia logiki w języku LAD należy zakończyć cewką.
W jednej szczebelce (networku) można umieścić wiele elementów.

Jeżeli jest taka potrzeba, to każdy network można rozgałęzić. Należy uważać, aby nie tworzyć pustych gałęzi równolegle do innego elementu lub elementów. Wirtualny przepływ prądu w networku powinien odbywać się zawsze przez elementy, którymi są styki (Normal Open oraz Normal Close). Jest jedno z najważniejszych założeń pisania program w graficznym języku LAD. Programiści firmy Siemens we wszystkich przykładach zwracają na to uwagę.

Każdy blok organizacyjny lub blok funkcyjny (FC lub FB) umożliwia tworzenie kodu programu w języku graficznym, jakim jest LAD. Właśnie ten język jest domyślne ustawiony.
Gałęzie w funkcjach mogą być dodane jedna po drugiej. Istnieje również możliwość wstawienia networku pomiędzy już istniejącymi gałęziami. Do tego celu są przygotowana dwa przyciski w pasku narzędzi edytora LAD. Można także skorzystać ze skrótów, czyli naciśnięcie odpowiedniej kombinacji klawiszy na klawiaturze wykonuje odpowiednią czynność. Wszystkie dostępne skróty można zobaczyć w ustawieniach narzędzia TIA Portal.

Wiekszość obiektów graficznych (przede wszystkim styki, cewki) wymagają wprowadzenia adresów (adresy fizyczne wejść lub wyjść cyfrowych albo zmiennych z pamięci M lub bloku danych). Można ten adres wprowadzić ręcznie (wpisująć dokładny adres fizyczny, jeżeli programista korzysta z programowania absolutnego) np. I0.0.
Siemens zaleca korzystanie z programowania symbolicznego, ponieważ kod programu wykonuje się wtedy szybciej. Wtedy jest również możliwość wpisania nazwy zmiennej, lub wybraniu interesującej programisty zmiennej z listy np. Manual_Mode.

Każdy network może zawierać komentarz oraz tytuł. To pozwala zwiększyć przejrzystość kodu programu oraz jego zrozumienie dla innych osób.

Styki
Użycie styku w networku pozwala sprawdzić aktualny stan binarnego adresu, który jest powiązany z tym stykiem (np. stanu wejścia cyfrowego). Wykorzystując odpowiednie ułożenie styków w networku tworzy się logikę sterowania. W tym przypadku można również powiedzieć, że taki networki w języku LAD odwzorowuje schemat elektryczny.
Są dwa rodzaje styków:
– Normal Open (NO) – taki styk „przewodzi prąd” tylko w momencie, gdy sygnał powiązany z tym stykiem jest w stanie wysokim,
– Normal Close (NC) – użycie takiego styku spowoduje „przewodzenie prądu” wówczas, gdy sygnał powiązany z tym stykiem będzie w stanie niskim.

Jeżeli mam w networku tylko jeden styk normal open i jedną cewkę, to cewka będzie w stanie wysokim tylko i wyłącznie wtedy, gdy styk będzie zwarty (jeżeli ze stykiem NO powiązany jest przycisk, to naciśnięcie przycisku spowoduje zwarcie styku).

Styki NO oraz NC możesz wykorzystać także do sprawdzania również stanu innych zmiennych.

Cewki
Użycie cewki na końcu networka powoduje ustawienie lub reset określonego bitu w powiązanym z tą cewką adresie.

Graficzne bloki
Dosyć często trzeba wykonywać operacja na innych typach niż bit. W tym przypadku język LAD bloki, które również zostają umieszczone w networku. Taki blok w większości przypadków posiada parametry wejściowe oraz wyjściowe. Do tych parametów np. parametrów wejściowych można podłączyć parametry wyjściowe innego bloku.
Wszystkie operacje (np. dodawanie, mnożenie) są wykonywane poprzed dodanie odpowiedniego bloku do networka.
Od niedawna w TIA Portal jest dostępny blok Calculate, gdzie można wpisać całą operację matematyczną. Wówczas korzystasz tylko z jednego bloku. Powoduje to mniejsze rozmiar wykorzystanej pamięci w sterowniku.

Parametr EN/ENO  
W języku LAD do bloków jest dodawany parametr EN (parametr wejściowy) oraz parametr ENO (parame wyjściowy). Wykorzystanie parametru EN, czyli podłączenie do szyny z lewej strony (dodatni potencjał zasilania) spowoduje, że dany blok się wykona, gdy nastąpi wykonywanie właśnie tego networka.

Timery korzystają z struktury przechowywanej w bloku danych; podczas wywoływania timera TP, TON, TOF, TONR należy utworzyć blok danych typu instancja DB, w którym funkcje będą przechowywać dane. Liczniki (counters) korzystają również ze struktury przechowywanej w bloku danych; podczas wywoływania licznika CTU, CTD, CTUD należy utworzyć blok danych typu instancja DB, w którym funkcje będą przechowywać dane.

Jest to język bardziej przeznaczony dla elektyka.

Podsumowując:

Kod programu w języku LAD składa się z tzw. poziomów lub obwodów (network). Algorytm jest ograniczony z lewej i prawej strony przez szyny prądowe, z których w sposób widoczny rysowana jest ta z lewej strony. Po stronie wejść znajdują się: kontakty, markery (zmienne wewnętrzne), stany timerów, liczników, przerzutników, funkcje, np. arytmetyczne, porównań. Po stronie wyjść znajdują się cewki lub polecenia. Jeden obwód (network) nie może się składać z dwóch sekwencji. Algorytm jest wykonywany od góry do dołu i od lewej strony do prawej. Nie wolno tworzyć rozgałęzień, w których może nastąpić przepływ energii w odwrotnym kierunku.

PROFINET to standard komunikacji oparty na Ethernet, zaprojektowany z myślą o automatyce przemysłowej. Jest to protokół komunikacyjny wykorzystywany do integracji urządzeń w systemach automatyki. Oto kluczowe informacje o PROFINET:

1. Prędkość i niezawodność: PROFINET oferuje szybkie transfery danych (do 100 Mbps i wyższe), co czyni go odpowiednim dla aplikacji wymagających dużych przepustowości i niskiego opóźnienia.
2. Bezpieczeństwo: Protokół wspiera różne mechanizmy bezpieczeństwa, takie jak PROFINET Security, zapewniające ochronę przed nieautoryzowanym dostępem i atakami.
3. Topologie: PROFINET obsługuje różne topologie sieciowe, w tym gwiazdę, pierścień i szeregowe połączenia urządzeń.
4. Podział na klasy: 
   • PROFINET IO: Komunikacja z urządzeniami we/wy (I/O).
   • PROFINET CBA: Komunikacja z komponentami aplikacyjnymi w rozproszonych systemach automatyki.
   • PROFINET IRT: Oparty na technologii Real-Time (RT), zapewniający precyzyjne synchronizowanie urządzeń w czasie rzeczywistym (wymagane w zastosowaniach motion control).
5. Kompatybilność z EtherNet/IP i innych protokołami: PROFINET umożliwia integrację z różnymi protokołami opartymi na Ethernet, co ułatwia rozbudowę i modyfikowanie istniejących instalacji.

Moduły bezpieczeństwa: Zastosowanie PROFIsafe w PROFINET umożliwia realizację aplikacji wymagających funkcji bezpieczeństwa, takich jak awaryjne zatrzymanie.

Uczestnicy powinni posiadać podstawową wiedzę z zakresu elektrotechniki oraz umiejętność obsługi komputera. Wszystkie niezbędne materiały i sprzęt zostaną zapewnione na miejscu szkolenia.

Po zakończeniu kursu zalecamy regularne ćwiczenie zdobytych umiejętności, udział w dodatkowych szkoleniach oraz śledzenie nowości w branży automatyki przemysłowej. Dodatkowo, warto korzystać z dostępnych zasobów online, takich jak fora dyskusyjne, tutoriale i dokumentacja techniczna Siemens.

Kurs rozpoczyna się od podstaw pracy ze sterownikami S7-1200, a kończy na zaawansowanych funkcjach i praktycznych zadaniach, co zapewnia wszechstronne przygotowanie uczestników.

Każdy kursant pracuje na indywidualnym stanowisku, co umożliwia maksymalną interakcję ze sprzętem i pełną kontrolę nad wykonywanymi ćwiczeniami.

• 5 dni intensywnych zajęć
• 6 miejsc na każde szkolenie
• 4 lokalizacje do wyboru

Andrzej K., Kraków

„Szkolenie było doskonale zorganizowane. Prowadzący posiada ogromną wiedzę i potrafi ją przekazać w bardzo przystępny sposób. Nauczyłem się nie tylko teorii, ale przede wszystkim praktycznych umiejętności, które mogłem od razu zastosować w pracy.”

Michał S., Gdańsk

„Kurs w Gdańsku przerósł moje oczekiwania. Szczególnie cenię sobie możliwość pracy na rzeczywistych urządzeniach i indywidualne stanowiska komputerowe. Instruktor z pasją i zaangażowaniem prowadzi zajęcia.”

Paweł W., Poznań

„Brałem udział w szkoleniu w Poznaniu i mogę je polecić każdemu. Program kursu jest bardzo dobrze przemyślany, a zajęcia są prowadzone w sposób interesujący i angażujący. Praktyczne ćwiczenia pozwalają na zdobycie realnych umiejętności, które na pewno wykorzystam w mojej pracy zawodowej.”

Robert P., Warszawa

„Świetne szkolenie! Bardzo dobrze przygotowane materiały oraz kompetentni instruktorzy. Kurs pozwolił mi zrozumieć wiele zagadnień związanych z TIA Portal i tworzeniem wizualizacji na panelach HMI. Teraz czuję się pewnie w pracy z tymi narzędziami.”

Michał L., Poznań

„Kurs w Krakowie był intensywny, ale bardzo efektywny. Prowadzący to prawdziwy profesjonalista, który potrafi zainteresować i zmotywować do nauki. Dzięki szkoleniu zdobyłem umiejętności, które z pewnością przydadzą mi się w dalszej karierze zawodowej.”

1. Przegląd systemu

• Cele nauki
• SIMATIC HMI
• Cele
• Składniki
• WinCC flexible – wydania
• System Inżynierski
• Skalowalność
• Opcja Inżynierska WinCC flexible / Kontrola Zmian
• WinCC flexible Runtime
• WinCC flexible Runtime – opcje
• WinCC flexible / Sm@rtAccess
• WinCC flexible / Sm@rtService
• Licencjonowanie
• Wymagania systemowe
• Obrazy
• Migracja
• Integracja z STEP7

2. Projekt

• Cele nauki
• System szkoleniowy
• Konfiguracja krok po kroku
• Otwieranie projektu STEP7
• Ustawienie punktu dostępu STEP7
• Wczytywanie konfiguracji HW
• Wczytywanie programu S7
• Wstawianie stacji SIMATIC HMI
• Konfiguracja stacji SIMATIC HMI
• Konfiguracja z wykorzystaniem NetPro
• Otwarcie stacji SIMATIC HMI
• Ustawienia WinCC flexible
• Ustawienia urządzenia
• Ustawienia językowe
• Ustawianie języka HMI
• Ustawianie języków w projekcie
• Ustawianie języków dla wersji Runtime
• Konfiguracja obrazów nawigacji
• Konfiguracja połączenia

3. Podstawy projektowania grafik

• Cele nauki
• Kroki konfiguracji
• Edytor ekranów
• Hierarchia ekranów
• Szablony ekranów
• Tworzenie ekranów i nawigacji
• Wstawianie obiektu
• Importowanie zewnętrznej grafiki
• Konfiguracja ekranu wentylatora
• Konfiguracja pola I/O
• Konfiguracja list tekstów
• Konfiguracja klawiszy
• Konfiguracja przełączników
• Ustawianie list elementów graficznych
• Wyświetlanie kierunku obrotów
• Konfiguracja przycisków kierunku obrotów
• Aktywowanie elementu
• Animowanie obiektu
• Sprawdzenie spójności
• Wgrywanie projektu do panel

4. Zaawansowane projektowanie grafik

• Cele nauki
• Funkcjonalność zależna od panelu operatorskiego
• Dodawanie panelu za pomocą asystenta
• Asystent panelu operatorskiego
• Konfiguracja sieci
• Niezbędne ustawienia
• Ustawienia nawigacji
• Edytor ekranów nawigacji
• Pasek nawigacji
• Połączenie bezpośrednie
• Wydajna konfiguracja
• Praca z warstwami
• Struktura ekranu startowego
• WinCC flexible – biblioteki
• Stacyjki (The Faceplates)
• Opcja Znajdź/Zamień w obszarze roboczym i projekcie
• Zmiana okablowania
• Cross-reference

5. System komunikatów i alarmów

• Cele nauki
• Zadania systemu komunikatów
• Komunikaty – procedury
• Klasy komunikatów
• Struktura komunikatu
• Wyświetlanie komunikatów na panelu operatorskim
• Podstawowe ustawienia systemu komunikatów
• Konfiguracja systemu komunikatów
• Konfiguracja klas komunikatów
• Konfiguracja alarmów analogowych
• Konfiguracja komunikatów bitowych
• Konfiguracja okna komunikatów
• Konfiguracja linii komunikatów i przycisku zatwierdzania
• Konfiguracja archiwizacji komunikatów
• Tworzenie archiwum komunikatów
• Wyświetlanie archiwum komunikatów

6. Zarządzanie użytkownikami

• Zagadnienia rozdziału
• Zarządzanie użytkownikami
• Struktura zarządzania użytkownikami
• Prawa dostępu
• Przypisanie praw użytkownikom
• Tworzenie autoryzacji operatora
• Tworzenie grup użytkowników
• Tworzenie użytkowników
• Konfiguracja okna użytkownika
• Zarządzanie użytkownikami w trybie online
• Konfiguracja okna logowania
• Wyświetlenie nazw użytkownika
• Konfiguracja praw dostępu
• Archiwizacja logowania i wylogowania
• Eksport i import listy haseł

7. Archiwizacja zmiennych procesowych

• Zagadnienia rozdziału
• Archiwizacja
• Wersje archiwów
• Tworzenie archiwum zmiennych procesowych
• Archiwizacja zmiennych procesowych
• Konfiguracja okna trendów

8. Zarządzanie recepturami

• Zagadnienia rozdziału
• Receptury
• Struktura receptur
• Struktura danych receptury
• Przesyłanie danych receptury
• Synchronizacja
• Edytor receptur
• Okno receptur
• Proste okno receptur
• Ekran receptur
• Konfiguracja receptury
• Konfiguracja punktu adresowego “Mailbox”
• Konfiguracja okna receptur

9. Skrypty

• Zagadnienia rozdziału
• Funkcjonalność Runtime
• Funkcje systemowe
• Charakterystyka Runtime
• Właściwości skryptów
• Edytor skryptów
• Model obiektu
• Debugging
• Skrypt (1/2)
• Skrypt (2/2)

10. Sm@rtAccess

• Zagadnienia rozdziału
• Przegląd
• Rozproszone stacje operatorskie z Sm@rtClients
• Ograniczenia systemowe: Stacje operatorskie z Sm@rtClients
• Porównanie systemu – Rozproszone stacje operatorskie
• Konfiguracja: Panel operatorski jako Sm@rtClient
• Konfiguracja: Panel operatorski jako Sm@rtServer
• Dostęp do zmiennych poprzez HTTP
• Ograniczenia systemowe: Dostęp do zmiennych poprzez HTTP
• Konfiguracja: Panel operatorski jako HTTP Client
• Konfiguracja: Panel operatorski jako HTTP Server
• Konfiguracja aplikacji łączonych z Sm@rtAccess
• Łączenie paneli ze światem biurowym
• Konfiguracja: Panel operatorski udostępnia dane do Excel’a

11. Sm@rtService

• Zagadnienia rozdziału
• Przegląd
• Usługa E-mail
• Konfiguracja: Usługa e-mail
• Funkcje diagnostyczne przez Web
• Konfiguracja: Aktywacja stron HTML
• Zdalna obsługa poprzez Web
• Zdalna obsługa poprzez Web: Internet Explorer jako Sm@rtClient
• Zdalna obsługa poprzez Web: Sm@rtViewer jako Sm@rtClient
• Konfiguracja: Aktywacja Sm@rtServer
• Ograniczenia systemu: Stacje operatorskie z Sm@rtClients
• Kombinacja opcji/funkcji runtime na panelach

Kurs rozpoczyna się od podstaw pracy ze sterownikami S7-400, a kończy na zaawansowanych funkcjach i praktycznych zadaniach, co zapewnia wszechstronne przygotowanie uczestników.

Każdy kursant pracuje na indywidualnym stanowisku, co umożliwia maksymalną interakcję ze sprzętem i pełną kontrolę nad wykonywanymi ćwiczeniami.

Instruktorzy szkolenia posiadają wieloletnie doświadczenie w wizualizacjach PLC i oferują indywidualne wsparcie na każdym etapie zajęć.

Podczas kursu uczestnicy mają dostęp do rzeczywistych sterowników S7-300 oraz pełnej wersji środowiska Step 7, co pozwala na dogłębne zrozumienie i praktyczne wdrożenie zdobytej wiedzy.

Kurs przygotowuje uczestników do samodzielnego tworzenia wizualizacji oraz rozwiązywania problemów technicznych w rzeczywistych aplikacjach przemysłowych.