Kurs Programowania PLC SIMATIC S7-1200

Dzień 1: Wprowadzenie do PLC i SIMATIC S7-1200
Dzień 2: Podstawy programowania w języku LAD
Dzień 3: Konfiguracja sprzętowa i diagnostyka
Dzień 4: Zaawansowane funkcje i operacje
Dzień 5: Praktyczne ćwiczenia i podsumowanie

Podczas kursu nauczysz się podstaw programowania sterowników PLC SIMATIC S7-1200 w języku LAD, konfiguracji sprzętowej oraz diagnostyki.

• Budowa i zasada działania PLC
• Jak zrobić pierwszy projekt w TIA Portal
• Podstawy konfiguracji sprzętowej oraz wykorzystanie instrukcji programowych w praktyce
• Poznasz najpopularniejszą strukturę programu
• Praktyki dobrego programowania
• Typowe błędy początkujących programistów (czyli na co uważać przy pierwszych krokach)

1. Inspekcja
1.1. Optymalizacja modułowych sterowników S7
1.1.1. Optymalizacja S7-1500
1.1.2. Kluczowe punkty systemu SIMATIC S7-1500
1.1.3. SIMATIC S7-1500 w TIA Portal
1.1.4. Przegląd dostępnych jednostek głównych
1.1.5. Przegląd dostępnych modułów wejścia/wyjścia
1.2. SIMATIC S7-1200: Zmodularyzowany sterownik PLC
1.2.1. SIMATIC S7-1200: Moduły
1.2.2. SIMATIC S7-1200: Montaż i instalacja stacji
1.2.2.1. SIMATIC S7-1200: Płytka wejścia/wyjścia, łącznościowa lub baterii
1.2.2.2. SIMATIC S7-1200: Moduły wejścia/wyjścia
1.2.2.3. SIMATIC S7-1200: Moduły łącznościowe
1.2.3. SIMATIC S7-1200: Dodatki
1.3. SIMATIC S7-1500: Zmodularyzowany sterownik do średnich i dużych zastosowań
1.3.1. SIMATIC S7-1500: Moduły
1.3.1.1. SIMATIC S7-1500: Instalacja i montaż stacji
1.3.1.2. SIMATIC S7-1500: Montaż modułu
1.3.1.3. SIMATIC S7-1500: Montaż listwy przyłączeniowej(1/2)
1.3.2. SIMATIC S7-1500: CPU wyświetlacz → Inspekcja
1.3.2.1. SIMATIC S7-1500: CPU Wyświetlacz → Menu i kolory
1.3.2.2. SIMATIC S7-1500: CPU Wyświetlacz → Operacje
1.3.2.3. SIMATIC S7-1500: Wyświetlacz CPU → Dostęp i zabezpieczenie.
1.4. SIMATIC S7-1200/1500: Karta pamięci → Inspekcja
1.4.1. SIMATIC S7-1200/1500: Karta pamięci → Właściwości
1.5. SIMATIC S7-1200/1500: Funkcje techniczne
1.6. Zdecentralizowane I/O
1.6.1. Optymalizacja zdecentralizowanych modułów wejścia/wyjścia
1.6.2. Inspekcja dostępnych modułów  Moduły wejścia/wyjścia (Zdecentralizowane)
1.6.3. ET 200SP: Zoptymalizowany rozmiarowo modułowy zdecentralizowany system I/O
1.6.4. ET 200SP: Konfiguracja i maksymalna liczba modułów
1.6.5. ET 200MP: Modułowy zdecentralizowany system I/O
1.6.6. ET 200MP: Konfiguracja i maksymalna liczba modułów
1.7. Wskazówki i Sztuczki
1.7.1. Obliczenie bilansu mocy dla modułów
1.8. Ćwiczenia: Przygotowanie zestawu szkoleniowego
1.8.1. Ćwiczenie 1: Przywrócenie ustawień fabrycznych za pomocą wyświetlacza
1.8.2. Ćwiczenie 2: Odczyt modułów zestawu szkoleniowego

Po ukończeniu kursu uczestnicy będą potrafili samodzielnie programować sterowniki PLC SIMATIC S7-1200 w języku LAD oraz diagnozować i rozwiązywać problemy techniczne.
Stacjonarny kurs programowania sterownika PLC S7-1500 firmy Siemens ma na celu nauczenie uczestników podstaw programowania sterowników PLC oraz ich zastosowania w praktyce. Kurs składa się z teoretycznych wykładów oraz praktycznych zajęć laboratoryjnych, które pozwalają uczestnikom zdobyć umiejętności w programowaniu oraz projektowaniu sterowników.

Uczestnicy kursu będą mieć szansę przećwiczyć swoje umiejętności na praktycznych zajęciach laboratoryjnych z użyciem rzeczywistych sterowników PLC

Po ukończeniu kursu uczestnicy będą potrafili:

• Projektować i tworzyć programy sterowników PLC S7-1500 firmy Siemens
• Wykorzystywać podstawowe narzędzia programistyczne takie jak języki programowania, symulatory PLC oraz oprogramowanie do projektowania układów sterowania
• Rozumieć podstawowe pojęcia z dziedziny automatyki i sterowania przemysłowego
• Wykonywać podstawowe czynności związane z programowaniem PLC

Zajęcia prowadzone są w formie wykładów oraz praktycznych ćwiczeń na rzeczywistych urządzeniach. Każdy uczestnik pracuje na indywidualnym stanowisku.• Praktyczny charakter: Podczas kursu będzie zapewniona możliwość praktycznego programowania sterownika PLC S7-1500 w środowisku programistycznym TIA Portal. Kursant będzie miał dostępny sterownik PLC oraz komputer z TIA Portal• Indywidualne podejście: Trener podchodzi do uczestników kursu indywidualnie i pomaga w rozwiązywaniu problemów. Osoby uczące się mają możliwość zadawania pytań• Interaktywność: Minimalna część szkolenia odbywa się w formie wykładu, ale ważne jest, aby kurs był interaktywny. Dlatego będą zapewnione zadania praktyczne, ćwiczenia, a także dyskusje grupowe aby każdy wszystko dokładnie zrozumiał i umiał wykorzystać w przyszłości• Realistyczne przykłady: Podczas zajęć wykorzystywane są realistyczne przykłady, które uczestnicy kursu będą mogli zrozumieć i z którymi będą mogli pracować w przyszłości.• Część teoretyczna: Mimo że kurs ma charakter praktyczny, to ważne jest, aby uczestnik poznał również teorię związana z programowaniem sterowników PLC S7-1500 firmy Siemens. Wówczas łatwiej jest realizować zadania praktyczne

Kurs przeznaczony jest dla inżynierów, techników, oraz osób chcących rozpocząć karierę w dziedzinie automatyki przemysłowej, a także dla tych, którzy chcą poszerzyć swoje umiejętności w zakresie programowania PLC.

SIMATIC S7-1200 Nowy sterownik, który stworzono jako następcę S7-200. Charakteryzuje się parametrami
nieznacznie słabszymi niż rodzina S7-300. Kilka wersji CPU dostępnych w rodzinie
umożliwia dobór zależnie od wymagań projektu.

Najważniejsze zalety:

• Modułowa konstrukcja CPU, którą można rozszerzyć o dodatkowe wejścia/wyjścia,
  moduły komunikacyjne i technologiczne.
• Wbudowane funkcje technologiczne zoptymalizowane do regulacji, ważenia,
  szybkiego liczenia, telemetrii, identyfikacji.
• Nowoczesne programowanie z nowymi funkcjonalnościami.
• Komunikacja: wbudowany PROFINET (również PROFIsafe w wersji F) i Modbus
  TCP-IP, procesory PROFIBUS, szeregowe (RS232, RS422/485).
• Zabezpieczenie danych: ochrona dostępu, kopiowania, poziomy dostępu.
• Wbudowana diagnostyka: komunikaty diagnostyczne wyświetlane w TIA Portal, na
  wbudowanym Web serwerze, w aplikacji SIMATIC oraz na HMI.

Korzyści dla klienta:

• Sprawdzone w wielu aplikacjach przemysłowych.
• Długoterminowo dostępne i kompatybilne.
• Przygotowane do pracy w trudnych warunkach środowiskowych.
• Modułowe, łatwe do rozbudowy, skalowalne.

Zakres zastosowania:

• Sterowanie z wykorzystaniem centralnych i rozproszonych wejść/wyjść.
• Zadania technologiczne.

SIMATIC S7-1200 to modułowy mikrosystem dla niskich i średnich wydajności aplikacji.
Jednostka centralna (CPU) zawiera system operacyjny i program użytkownika. Program
użytkownika znajduje się w pamięci load i jest odporny na awarię zasilania. Przetwarzane są
części programu użytkownika istotne dla wykonania w pamięci roboczej z szybkim dostępem.
Program użytkownika można przenieść do CPU za pomocą karty pamięci (MC) – jako
alternatywa dla przesyłania przez połączenie online z programatorem PG. Karta pamięci
może być również używana jako zewnętrzna pamięć ładowania lub do aktualizacji
oprogramowania (firmware). Połączenia z procesem (sygnały obiektowe) są realizowane
przez wejścia i wyjścia dostępne na pokładzie (wbudowane), ich liczba zależy od wersji
procesora (im wyższy model, tym ich więcej). Wbudowane wejścia i wyjścia są
zaprojektowane specjalnie do obsługi zintegrowanych szybkich liczników (HSC). System
operacyjny (firmware) zawiera dodatkowo generatory impulsów o szerokości impulsu
modulowane wyjście, a także obiekty technologiczne do sterowania silnikami krokowymi.

Rozbudowa jednostki centralnej może być zrealizowana za pomocą:

• Płytki sygnałowe (SB) mogą być wykorzystane do rozszerzenia wbudowanych wejść i
  wyjść.
• Moduły sygnałowe (SM) dostępne w wersji cyfrowej i analogowej.

  

 

Totalnie Zintegrowana Automatyka (TIA): Środowisko programistyczne, które łączy PLC
(programowanie), HMI (wizualizacje) oraz StartDrive (technikę napędową). Oprogramowanie
występuje w dwóch wersjach:

• Basic – pozwala programować sterowniki PLC rodziny S7-1200.
• Professional – umożliwia programowanie wszystkich jednostek CPU wspieranych
  przez środowisko programistyczne.

Następca SIMATIC Manager: Dzięki temu efektywnie i wydajnie tworzysz projekty dla
systemów sterowania w aplikacjach przemysłowych. Najważniejsze cechy to:

• funkcjonalność drag & drop dla symboli, zmiennych, urządzeń,
• czytelność i intuicyjność edytorów,
• inteligentny interfejs dla automatyka programisty,
• wspólna symbolika i dane dla każdego urządzenia w projekcie,
• diagnostyka i testowanie w trybie online.

Łatwość użycia: Program intuicyjny, prosty do nauki i banalny w użyciu podczas pracy.
Zapewnia najwyższy poziom wydajności dla inżyniera. Narzędzie TIA Portal zostało
opracowane przez firmę Siemens dzięki wieloletniemu doświadczeniu w zakresie
projektowania oprogramowania dla automatyki przemysłowej.

Język programowania LAD (ang. Ladder Logic) służy do tworzenia kodu programu w formie graficznej (wykorzystanie specjalnie do tego celu bloków graficznych przygotowanych przez firmę Siemens). Język LAD jest też bardzo często nazywany językiem drabinkowym, ponieważ każda logikę umieszcza się w kolejnych „szczeblach”. Po dodaniu kilku takich szczebli widok całego kodu przypomina drabinę.
Wszystkie dostępne elementy, czyli styki, cewki oraz graficzne bloki łączy się razem. Wówczas widok kodu programu przypomina diagram z przekaźnikową logiką, która można zobaczyć na schematach elektrycznych.

Po otwarciu oprogramowania TIA Portal i bloku organizacyjnego OB1 widzimy Network 1, który jest też nazywany szczeblem. Z lewej strony można sobie przyjąć, że jest to dodatnia szyna zasilania. Po zaznaczeniu myszką tego szczebla jest możliwa jego edycja lub dodawanie nowych elementów znajdujących się w kacie instrukcji oprogramowania TIA Portal. Siemens tworząc język LAD wzorował się na schematach elektrycznych. Jak wiadomo, każdym połączenie elektryczne służy do włączenia lub wyłączenia elementu wykonawczego. W przypadku języka Ladder Logic takim zakończeniem jest cewka (coil). Zatem każdy network podczas tworzenia logiki w języku LAD należy zakończyć cewką.
W jednej szczebelce (networku) można umieścić wiele elementów.

Jeżeli jest taka potrzeba, to każdy network można rozgałęzić. Należy uważać, aby nie tworzyć pustych gałęzi równolegle do innego elementu lub elementów. Wirtualny przepływ prądu w networku powinien odbywać się zawsze przez elementy, którymi są styki (Normal Open oraz Normal Close). Jest jedno z najważniejszych założeń pisania program w graficznym języku LAD. Programiści firmy Siemens we wszystkich przykładach zwracają na to uwagę.

Każdy blok organizacyjny lub blok funkcyjny (FC lub FB) umożliwia tworzenie kodu programu w języku graficznym, jakim jest LAD. Właśnie ten język jest domyślne ustawiony.
Gałęzie w funkcjach mogą być dodane jedna po drugiej. Istnieje również możliwość wstawienia networku pomiędzy już istniejącymi gałęziami. Do tego celu są przygotowana dwa przyciski w pasku narzędzi edytora LAD. Można także skorzystać ze skrótów, czyli naciśnięcie odpowiedniej kombinacji klawiszy na klawiaturze wykonuje odpowiednią czynność. Wszystkie dostępne skróty można zobaczyć w ustawieniach narzędzia TIA Portal.

Wiekszość obiektów graficznych (przede wszystkim styki, cewki) wymagają wprowadzenia adresów (adresy fizyczne wejść lub wyjść cyfrowych albo zmiennych z pamięci M lub bloku danych). Można ten adres wprowadzić ręcznie (wpisująć dokładny adres fizyczny, jeżeli programista korzysta z programowania absolutnego) np. I0.0.
Siemens zaleca korzystanie z programowania symbolicznego, ponieważ kod programu wykonuje się wtedy szybciej. Wtedy jest również możliwość wpisania nazwy zmiennej, lub wybraniu interesującej programisty zmiennej z listy np. Manual_Mode.

Każdy network może zawierać komentarz oraz tytuł. To pozwala zwiększyć przejrzystość kodu programu oraz jego zrozumienie dla innych osób.

Styki
Użycie styku w networku pozwala sprawdzić aktualny stan binarnego adresu, który jest powiązany z tym stykiem (np. stanu wejścia cyfrowego). Wykorzystując odpowiednie ułożenie styków w networku tworzy się logikę sterowania. W tym przypadku można również powiedzieć, że taki networki w języku LAD odwzorowuje schemat elektryczny.
Są dwa rodzaje styków:
– Normal Open (NO) – taki styk „przewodzi prąd” tylko w momencie, gdy sygnał powiązany z tym stykiem jest w stanie wysokim,
– Normal Close (NC) – użycie takiego styku spowoduje „przewodzenie prądu” wówczas, gdy sygnał powiązany z tym stykiem będzie w stanie niskim.

Jeżeli mam w networku tylko jeden styk normal open i jedną cewkę, to cewka będzie w stanie wysokim tylko i wyłącznie wtedy, gdy styk będzie zwarty (jeżeli ze stykiem NO powiązany jest przycisk, to naciśnięcie przycisku spowoduje zwarcie styku).

Styki NO oraz NC możesz wykorzystać także do sprawdzania również stanu innych zmiennych.

Cewki
Użycie cewki na końcu networka powoduje ustawienie lub reset określonego bitu w powiązanym z tą cewką adresie.

Graficzne bloki
Dosyć często trzeba wykonywać operacja na innych typach niż bit. W tym przypadku język LAD bloki, które również zostają umieszczone w networku. Taki blok w większości przypadków posiada parametry wejściowe oraz wyjściowe. Do tych parametów np. parametrów wejściowych można podłączyć parametry wyjściowe innego bloku.
Wszystkie operacje (np. dodawanie, mnożenie) są wykonywane poprzed dodanie odpowiedniego bloku do networka.
Od niedawna w TIA Portal jest dostępny blok Calculate, gdzie można wpisać całą operację matematyczną. Wówczas korzystasz tylko z jednego bloku. Powoduje to mniejsze rozmiar wykorzystanej pamięci w sterowniku.

Parametr EN/ENO  
W języku LAD do bloków jest dodawany parametr EN (parametr wejściowy) oraz parametr ENO (parame wyjściowy). Wykorzystanie parametru EN, czyli podłączenie do szyny z lewej strony (dodatni potencjał zasilania) spowoduje, że dany blok się wykona, gdy nastąpi wykonywanie właśnie tego networka.

Timery korzystają z struktury przechowywanej w bloku danych; podczas wywoływania timera TP, TON, TOF, TONR należy utworzyć blok danych typu instancja DB, w którym funkcje będą przechowywać dane. Liczniki (counters) korzystają również ze struktury przechowywanej w bloku danych; podczas wywoływania licznika CTU, CTD, CTUD należy utworzyć blok danych typu instancja DB, w którym funkcje będą przechowywać dane.

Jest to język bardziej przeznaczony dla elektyka.

Podsumowując:

Kod programu w języku LAD składa się z tzw. poziomów lub obwodów (network). Algorytm jest ograniczony z lewej i prawej strony przez szyny prądowe, z których w sposób widoczny rysowana jest ta z lewej strony. Po stronie wejść znajdują się: kontakty, markery (zmienne wewnętrzne), stany timerów, liczników, przerzutników, funkcje, np. arytmetyczne, porównań. Po stronie wyjść znajdują się cewki lub polecenia. Jeden obwód (network) nie może się składać z dwóch sekwencji. Algorytm jest wykonywany od góry do dołu i od lewej strony do prawej. Nie wolno tworzyć rozgałęzień, w których może nastąpić przepływ energii w odwrotnym kierunku.

PROFINET to standard komunikacji oparty na Ethernet, zaprojektowany z myślą o automatyce przemysłowej. Jest to protokół komunikacyjny wykorzystywany do integracji urządzeń w systemach automatyki. Oto kluczowe informacje o PROFINET:

1. Prędkość i niezawodność: PROFINET oferuje szybkie transfery danych (do 100 Mbps i wyższe), co czyni go odpowiednim dla aplikacji wymagających dużych przepustowości i niskiego opóźnienia.
2. Bezpieczeństwo: Protokół wspiera różne mechanizmy bezpieczeństwa, takie jak PROFINET Security, zapewniające ochronę przed nieautoryzowanym dostępem i atakami.
3. Topologie: PROFINET obsługuje różne topologie sieciowe, w tym gwiazdę, pierścień i szeregowe połączenia urządzeń.
4. Podział na klasy: 
   • PROFINET IO: Komunikacja z urządzeniami we/wy (I/O).
   • PROFINET CBA: Komunikacja z komponentami aplikacyjnymi w rozproszonych systemach automatyki.
   • PROFINET IRT: Oparty na technologii Real-Time (RT), zapewniający precyzyjne synchronizowanie urządzeń w czasie rzeczywistym (wymagane w zastosowaniach motion control).
5. Kompatybilność z EtherNet/IP i innych protokołami: PROFINET umożliwia integrację z różnymi protokołami opartymi na Ethernet, co ułatwia rozbudowę i modyfikowanie istniejących instalacji.

Moduły bezpieczeństwa: Zastosowanie PROFIsafe w PROFINET umożliwia realizację aplikacji wymagających funkcji bezpieczeństwa, takich jak awaryjne zatrzymanie.

Podstawowa wiedza z zakresu elektrotechniki oraz umiejętność obsługi komputera są wymagane. Mile widziane są podstawy programowania.

Po ukończeniu kursu zalecamy regularne praktykowanie zdobytych umiejętności oraz korzystanie z dostępnych zasobów online i dokumentacji technicznej Siemens.

Kurs rozpoczyna się od podstaw pracy ze sterownikami S7-1200, a kończy na zaawansowanych funkcjach i praktycznych zadaniach, co zapewnia wszechstronne przygotowanie uczestników.

Każdy kursant pracuje na indywidualnym stanowisku, co umożliwia maksymalną interakcję ze sprzętem i pełną kontrolę nad wykonywanymi ćwiczeniami.

2500 PLN

Co wchodzi w skład ceny: Materiały szkoleniowe, dostęp do sprzętu, lunch i napoje, certyfikat ukończenia.

5 dni intensywnego szkolenia
8 godzin dziennie
12 miejsc dostępnych
2 doświadczonych instruktorów

Tomasz W., Kraków

„Świetne szkolenie! Dużo praktycznych ćwiczeń i bardzo kompetentni prowadzący. Kurs Programowania PLC SIMATIC S7-1200 w pełni spełnił moje oczekiwania. Zdecydowanie polecam każdemu, kto chce zdobyć solidne podstawy w programowaniu PLC.”

Michał L., Poznań

„To szkolenie to doskonały wybór dla każdego, kto chce zacząć karierę w automatyce przemysłowej. Instruktorzy mają ogromną wiedzę, którą potrafią przekazać w przystępny sposób. Zajęcia praktyczne były świetnie przygotowane i bardzo pomocne. Na pewno wrócę na kolejne kursy!”

Marek K., Warszawa

„Bardzo polecam ten kurs każdemu, kto chce nauczyć się programowania PLC od podstaw. Instruktorzy są niezwykle pomocni, a materiały szkoleniowe są doskonale przygotowane. Praktyczne podejście do nauki sprawia, że wiedza jest łatwo przyswajalna.”

Piotr Z., Wrocław

„Zajęcia były bardzo dobrze zorganizowane, a instruktorzy wykazali się dużym doświadczeniem i cierpliwością. Dzięki temu szkoleniu nabrałem pewności siebie w programowaniu PLC SIMATIC S7-1200. Cieszę się, że mogłem wziąć w nim udział.”

Adam M., Gdańsk

„Kurs Programowania PLC SIMATIC S7-1200 był naprawdę intensywny, ale bardzo wartościowy. Szczególnie cenię sobie możliwość pracy na rzeczywistych urządzeniach, co pozwoliło mi lepiej zrozumieć teoretyczne zagadnienia. Polecam!”

1. Inspekcja
1.1. Optymalizacja modułowych sterowników S7
1.1.1. Optymalizacja S7-1500
1.1.2. Kluczowe punkty systemu SIMATIC S7-1500
1.1.3. SIMATIC S7-1500 w TIA Portal
1.1.4. Przegląd dostępnych jednostek głównych
1.1.5. Przegląd dostępnych modułów wejścia/wyjścia
1.2. SIMATIC S7-1200: Zmodularyzowany sterownik PLC
1.2.1. SIMATIC S7-1200: Moduły
1.2.2. SIMATIC S7-1200: Montaż i instalacja stacji
1.2.2.1. SIMATIC S7-1200: Płytka wejścia/wyjścia, łącznościowa lub baterii
1.2.2.2. SIMATIC S7-1200: Moduły wejścia/wyjścia
1.2.2.3. SIMATIC S7-1200: Moduły łącznościowe
1.2.3. SIMATIC S7-1200: Dodatki
1.3. SIMATIC S7-1500: Zmodularyzowany sterownik do średnich i dużych zastosowań
1.3.1. SIMATIC S7-1500: Moduły
1.3.1.1. SIMATIC S7-1500: Instalacja i montaż stacji
1.3.1.2. SIMATIC S7-1500: Montaż modułu
1.3.1.3. SIMATIC S7-1500: Montaż listwy przyłączeniowej(1/2)
1.3.2. SIMATIC S7-1500: CPU wyświetlacz → Inspekcja
1.3.2.1. SIMATIC S7-1500: CPU Wyświetlacz → Menu i kolory
1.3.2.2. SIMATIC S7-1500: CPU Wyświetlacz → Operacje
1.3.2.3. SIMATIC S7-1500: Wyświetlacz CPU → Dostęp i zabezpieczenie .
1.4. SIMATIC S7-1200/1500: Karta pamięci → Inspekcja
1.4.1. SIMATIC S7-1200/1500: Karta pamięci → Właściwości
1.5. SIMATIC S7-1200/1500: Funkcje techniczne
1.6. Zdecentralizowane I/O
1.6.1. Optymalizacja zdecentralizowanych modułów wejścia/wyjścia
1.6.2. Inspekcja dostępnych modułów  Moduły wejścia/wyjścia (Zdecentralizowane)
1.6.3. ET 200SP: Zoptymalizowany rozmiarowo modułowy zdecentralizowany system I/O
1.6.4. ET 200SP: Konfiguracja i maksymalna liczba modułów
1.6.5. ET 200MP: Modułowy zdecentralizowany system I/O
1.6.6. ET 200MP: Konfiguracja i maksymalna liczba modułów
1.7. Wskazówki i Sztuczki
1.7.1. Obliczenie bilansu mocy dla modułów
1.8. Ćwiczenia: Przygotowanie zestawu szkoleniowego
1.8.1. Ćwiczenie 1: Przywrócenie ustawień fabrycznych za pomocą wyświetlacza
1.8.2. Ćwiczenie 2: Odczyt modułów zestawu szkoleniowego

2. Instrumenty techniczne
2.1. TIA Portal – Całkowity system techniczny
2.1.1. Przegląd oferty produktów
2.1.2. STEP 7 Przegląd oferty produktów
2.1.3. STEP 7 Licencjonowanie
2.1.4. WinCC Dostępne możliwości
2.1.5. WinCC Licencjonowanie
2.1.6. Startdrive Dostępne opcje i licencjonowanie
2.2. Systemy operacyjne obsługujące oprogramowanie techniczne
2.2.1. Maszyny wirtualne (dostępne oprogramowanie)
2.3. Równoległa instalacja “Side-by-Side”
2.4. Widok portalu i projektu
2.4.1. Widok portalu
2.4.2. Widok projektu
2.5. Widok projektu
2.5.1. Komponenty w widoku projektu
2.5.2. Window Layouts Save/Manage/Use
2.5.3. Sekcje okna w obszarze roboczym
2.5.4. Ustawianie edytora na wierzchu w trakcie pracy na dzielonym obszarze roboczym
2.5.5. Drzewo projektu
2.5.6. Karty zadań
2.5.6.1. Karta zadań „Biblioteki”
2.5.6.2. Własne biblioteki użytkownika
2.5.7. Okno inspektora
2.6. Zapis projektu
2.7. Funkcje wsparcia
2.8. Wskazówki i Sztuczki
2.8.1. Archiwizacja / Przywracanie projektów
2.8.2. Opcje cofania i ponawiania operacji
2.8.3. Skróty klawiaturowe
2.9. Jeśli chcesz dowiedzieć się więcej
2.9.1. Język narzędzia projektowego
2.9.2. TIA Portal – Język, Lokalizacja zapisu projektu, Wygląd edytora
2.9.3. Wielokrotna instalacja  instalacja z funkcją rejestracji w Setup

3. Zestaw szkoleniowy i adresacja  Zestaw szkoleniowy S7-1500
3.1. Zestaw szkoleniowy S7-1500
3.2. Adresacja modułów I/O stacji S7-1500
3.3. Konfiguracja stacji S7-1500
3.4. Konfiguracja stacji ET200SP
3.5. Komponenty zadawania sygnałów i wyświetlania
3.6. Uruchomienie i podłączenie modelu transportera
3.6.1. Uruchomienie i podłączenie modelu transportera  Połączenie z modułami I/O stacji S7-1500
3.6.2. Uruchomienie i podłączenie modelu transportera  Podłączenie do cyfrowych modułów I/O stacji ET200SP
3.7. Konfiguracja sieci i adresacja IP
3.8. Jednostka szkoleniowa: stacja S7-1500, model transportera, panel operatorski HMI

4. Połączenia sieciowe: Konfiguracja sprzętowa i narzędzia Online
4.1. Narzędzia Online: Ustawienia i konfiguracja sprzętu
4.1.1. Połączenie Online przez Industrial Ethernet: IP i maska podsieci
4.1.2. Połączenie Online: Przypisanie adresu IP urządzeniu programującemu PG
4.1.2.1. OS Windows7
4.1.2.2. OS WindowsXP
4.2. Dostęp do sieci
4.2.1. Urządzenia dostępne  Widok portalu
4.2.2. Urządzenia dostępne  Widok projektu  Dostęp do CPU Online
4.2.3. Dostęp do CPU Online: Diagnostyka, ustawienia i tryb pracy
4.2.4. Dostęp do CPU Online: Odczyt buforu diagnostycznego
4.2.5. Dostęp do CPU Online: IP, nazwa urządzenia, czas, Aktualizacja FW, karta MMC
4.3. Usuwanie pamięci CPU za pomocą przełącznika zmiany trybu pracy
4.3.1. SIMATIC S7-1200/1500: Koncepcja pamięci CPU – usuwanie pamięci
4.3.2. SIMATIC S7-1200/1500: Koncepcja pamięci CPU – przywracanie ustawień fabrycznych
4.4. Składniki edytora „Devices & Networks“
4.5. Konfiguracja sprzętu (Hardware Configuration)
4.5.1. Katalog sprzętowy (Hardware Catalog)
4.5.2. Tworzenie konfiguracji sprzętowej stacji
4.5.3. Wstawianie/usuwanie modułów
4.5.4. Konfiguracja: Zamiana modułów
4.5.5. Obszar niepodłączonych modułów (Not Plugged In)
4.5.6. Kompilacja i załadowanie konfiguracji sprzętowej (Hardware Configuration)
4.6. Ważne cechy CPU
4.6.1. Cechy CPU: IP (Ethernet addresses)
4.6.2. Cechy CPU: Bajt systemowy i zegar (System and Clock Memory)
4.7. Stan LED
4.7.1. S7-1500 CPU
4.7.2. Diody LED modułów I/O jednostki S7-1500 CPU
4.8. Zadanie: Przygotowanie konfiguracji sprzętowej zestawu szkoleniowego (CPU z lokalnymi modułami I/O)
4.8.1. Zadanie 1: Usuwanie danych z karty pamięci SIMATIC Memory Card
4.8.2. Zadanie 2: Resetowanie CPU za pomocą przełącznika trybu
4.8.3. Zadanie 3: Odczyt wersji firmware CPU i przypisanie IP
4.8.4. Zadanie 4: Ustawienie IP komputera PG (Windows7)
4.8.5. Zadanie 5: Tworzenie nowego projektu
4.8.6. Zadanie 6: Dodawanie nowego urządzenia
4.8.7. Zadanie 7: Odczytanie aktualnej konfiguracji
4.8.8. Zadanie 8: Parametry CPU  Ustawienia pamięci zegara (Clock Memory Byte) i strefy czasowej (Time Zone)
4.8.9. Zadanie 9: Parametry CPU  Ustalenie hasła dostępu do wyświetlacza CPU
4.8.10. Zadanie 10: Adres modułu DI
4.8.11. Zadanie 11: Adres modułu DO
4.8.12. Zadanie 12: Adres modułu AI
4.8.13. Zadanie 13: Kompilacja konfiguracji sprzętowej i załadowanie do CPU
4.8.14. Zadanie 14: Zmiana trybu pracy CPU na RUN z poziomu wyświetlacza
4.9. Dodatkowe cechy CPU
4.9.1. Parametry CPU Cechy CPU : Monitor czasu cyklu (Cycle)
4.9.2. Parametry CPU: Bezpieczeństwo (Protection)
4.10. Jeśli chcesz dowiedzieć się więcej
4.10.1. Aktualizacja FW
4.10.1.1. Aktualizacja FW  W „Offline” za pomocą karty SIMATIC Memory Card
4.10.1.2. Aktualizacja FW  W „Offline” za pomocą oprogramowania TIA Portal (przygotowanie karty)
4.10.1.3. Aktualizacja FW  W „Online” za pomocą STEP 7 w TIA Portal
4.10.1.4. Aktualizacja FW  Istotne informacje

7. Operacje dwuwartościowe
7.1. Opis zadania: model przewoźnika
7.2. Dwuwartościowe operacje logiczne: I, LUB
7.2.1. Detektory i znaki
7.2.2. Pierwsza weryfikacja, stan sygnału, wynik weryfikacji i rezultat operacji logicznej
7.2.3. Ćwiczenie teoretyczne 1: Detektory i znaki
7.2.4. Operacje dwuwartościowe: Wyłączające – LUB (XOR)
7.3. Cewka, Ustaw, Zresetuj, NIE
7.4. Przerzutniki
7.5. Opis zadania: „FC_Tryb” (FC15)
7.5.1. Ćwiczenie 2: Programowanie bloku „FC_Tryb” (FC15)
7.5.2. Opis zadania: Przenoszenie elementów gdy „P_Operacja” (Q0.1) jest aktywowany
7.5.3. Ćwiczenie 3: Rozbudowa „FC_SilnikPrzenośnika” (FC 16)
7.6. Opis zadania: Transport elementów PRZEZ barierę świetlną
7.6.1. Wykrycie zbocza sygnału
7.6.2. Wykrycie zbocza RLO
7.6.3. Ćwiczenie 4: Integracja wykrycia zbocza w „FC_SilnikPrzenośnika” (FC16)
7.7. Opis zadania: Sygnalizacja transportu i gotowości uruchomienia „FC_Sygnał” (FC14)
7.7.1. Ćwiczenie 5: Uruchomienie „FC_Sygnał” (FC14)
7.8. Jeśli pragniesz dowiedzieć się więcej
7.8.1. Dodatkowe Ćwiczenie 6: Optymalizacja „FC_Tryb” (FC 15)
7.8.2. Instrukcje skoku JMP, JMPN, RET

8. Operacje matematyczne
8.1. Pozyskiwanie, przetwarzanie i tworzenie informacji
8.2. Opis zadania: Liczenie przewożonych elementów
8.3. Format liczby Całkowitej (INT, 16-Bitowa Całkowita)
8.3.1. Format liczby Podwójnej Całkowitej (DINT, 32-Bitowa Całkowita)
8.3.2. Format liczby Rzeczywistej (Liczba zmiennoprzecinkowa, 32 Bit)
8.3.3. Rodzaje danych i sposoby prezentacji
8.4. Liczniki: CTU, CTD, CTUD
8.4.1. Egzemplarze bloków danych liczników / timerów
8.4.2. Funkcje licznika: Wejścia
8.4.3. Funkcja licznika: Wyjścia
8.4.4. Ćwiczenie 1: Liczenie przenoszonych elementów „FC_Counting” (FC18)
8.5. Opis zadania: (Czasowy) Monitorowanie sekwencji transportu
8.5.1. Funkcja timera TON
8.5.2. Schemat impulsowy funkcji timera TON (ON Delay)
8.5.3. Ćwiczenie 2: (Czasowy) Monitorowanie sekwencji transportu elementów „FC_Fault” (FC17)
8.6. Opis zadania: Liczenie przenoszonych elementów za pomocą dodatkowej funkcji „FC_Counting_Add” (FC19)
8.6.1. Podstawowe funkcje matematyczne: Dodawanie
8.6.2. Podstawowe funkcje matematyczne: Operacja porównywania
8.6.3. Skopiowanie wartości zmiennej
8.6.4. Ćwiczenie 3: Liczenie przenoszonych elementów poprzez funkcję „FC_Counting_Add” (FC 19)
8.7. Jeśli pragniesz dowiedzieć się więcej
8.7.1. Dodatkowe ćwiczenie 4: Liczenie błędów na taśmociągu, rozszerzenie funkcji „FC_Fault” (FC17)
8.7.2. Dodatkowe ćwiczenie 5: Czasowy blokady trybu wyjścia taśmociągu
8.7.3. Operacje logiczne na liczbach
8.7.4. Operacje porównywania: W_ZAKRESIE, POZA_ZAKRESEM
8.7.5. Operacje daty i czasu: ODCZYT_SYS_T

9. Bloki informacji
9.1. Bloki informacji i ich wykorzystanie
9.2. Znaczenie zmiennych i rodzaje zmiennych
9.2.1. Przegląd Typów informacji w STEP 7
9.2.2. Podstawowe rodzaje informacji w STEP 7
9.2.3. Rodzaje informacji dla timerów, daty i czasu
9.2.4. Skomplikowane rodzaje informacji
9.3. Tworzenie globalnego bloku informacji: atrybuty „Tylko w Pamięci Ładowania” / „Optymalny Dostęp do Bloku”
9.3.1. Edytor bloku informacji
9.3.2. Wartości domyślne, początkowe i aktualne informacji DB
9.3.3. Wartości Snapshot, zadane i początkowe
9.3.4. Pamięć trwała, załadowanie bloku DB do CPU / odczyt z CPU
9.3.5. Wgrywanie zmodyfikowanych bloków DB do CPU
9.3.6. Dostęp do informacji DB z poziomu panelu HMI
9.4. Kopiowanie i wklejanie z / do Microsoft Excel
9.5. Ćwiczenie 1: Tworzenie bloku informacji „DB_OP” (DB99)
9.5.1. Ćwiczenie 2: Użycie informacji DB w programie
9.6. Jeśli chcesz poznać więcej
9.6.1. Przykład informacji typu ARRAY
9.6.2. Przykład informacji typu STRUCTURE